Centra voor werk en inkomen
De één loket gedachte wordt al in de praktijk gebracht. Als voorbeeld zijn de CWI (Centra voor Werk en Inkomen) te noemen. In Intermediair van 19 augustus 1999 is er een artikel aan gewijd.
De CWI zijn samenwerkingsverbanden tussen Sociale diensten, arbeidsvoorziening en uitvoeringsinstanties.
 | De sociale diensten verlenen bijstand; |
| de uitvoeringsinstanties verstrekken uitkeringen op basis van werknemersverzekeringen; en |
| de arbeidsvoorziening registreert vraag en aanbod op de arbeidsmarkt. |
Door introductie van de CWI kan de inkomensloze voor werk en inkomen bij één loket aankloppen. Er wordt dan bekeken of er voor hem passend werk is en of hij aanspraak kan maken op een uitkering.
Het Intermediairartikel meldt enig succes van de loketintegratie: "Bijna zeventig procent van de klanten vindt de CWI's een verbetering ten opzichte van de arbeidsbureaus." Cijfers over de daadwerkelijke arbeidsinschakeling van werkzoekenden zijn echter niet beschikbaar. Beschreven wordt wel hoe bij de CWI tegenwoordig sterk de nadruk ligt op het vinden van passend werk. De vraag om een uitkering kan thans ook worden beantwoord met een passende vacature. Het eenvoudigweg samenvoegen van de drie loketten toont hier al zijn voordelen.
Het artikel maakt ook gewag van de knelpunten. Genoemd worden:
| Culturele verschillen: Drie samengevoegde diensten = drie verschillende bloedgroepen; en |
| communicatieproblemen: Dezelfde begrippen kunnen voor de verschillende bloedgroepen andere betekenissen hebben. |
Door de bloedgroepverschillen dreigt de één loketgedachte verloren te gaan. Er mag dan wel één loket zijn. Er staan nog steeds drie verschillende beambten achter de balie die ieder een ander verhaal vertellen.
Ten aanzien van de faciliteiten worden de nodige opmerkingen gemaakt: De registratiesystemen voor de werkzoekenden voldoen niet aan de eisen. Ze zijn niet toegesneden op hogeropgeleiden en evenmin op toekomstige loopbaanontwikkeling van de werkzoekende.
Door de maatschappelijke omgeving wordt kritisch gekeken naar de CWI. Werkgevers en vakorganisaties hebben hun wensen ten aanzien van de werkwijze. Voor werkgevers is de kwaliteit van de doorverwijzing van werkzoekenden van belang.
Van de medewekers van de CWI wordt het nodige verwacht. "CWI-consulenten staan voor een vrijwel onmogelijke opdracht. (…) Ze moeten kennis hebben van zestig sectoren! Daarnaast moeten ze ook nog veel weten van uitkeringen en de arbeidsmarktkansen van individuele kandidaten kunnen inschatten. Dat kan eigenlijk niet".
Nu zijn de CWI's nog samenwerkingsverbanden. In de toekomst moeten het zelfstandige publieke organisaties worden met een landelijk bestuur. Althans dat stelt het kabinet thans voor in de SUWI-nota die dit najaar in de tweede kamer wordt behandeld.
